نگاهی به دیدار پرسپولیس و سپاهان؛ جنگی تمام عیار در میانه میدان
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۸۷۹۴۱
خبرگزاری آریا- پرسپولیس و سپاهان در آخرین تقابل خود به تساوی بدون گل رضایت دادن.
به گزارش آریا، محرم نویدکیا در اولین تجربه تقابل با پرسپولیس در قامت مربیگری، هرچند موقعیت‌های خطرناک‌تری برای دستیابی به برد مقابل حریف مدعی داشت اما به تنها یک امتیاز در استادیوم آزادی بسنده کرد. دیداری که پرسپولیسی‌ها نیز مدعی این بودند که داوری علیه آنها عمل کرده و با قطع گاه و بیگاه بازی، ریتم بازی را برای شاگردان یحیی سخت کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گل محمدی شاید مهره‌های تکنیکی کمتری نسبت به رقیب در اختیار داشت و در بین نفرات او، سیامک نعمتی، احسان پهلوان، وحید امیری و امید عالیشاه قابلیت تکنیکی‌تر و گرفتن خطا از حریف را در اختیار داشتند اما طبیعی بود که آمار خطا علیه بازیکنان سپاهان با حضور نفراتی چون سروش رفیعی، دانیال اسماعیلی‌فر، منصوری، نورافکن، حسینی، کریمی و حتی محبی و خلعتبری که در دقایق بعدی بازی به ترکیب اضافه شدند، باشد.
میلاد سرلک نیز روز پرماجرایی را در آزادی پشت سر گذاشت و با توجه به پست خود بارها یا مورد هدف خطای حریف قرار گرفت یا اینکه مرتکب خطا روی زردپوشان اصفهانی شد. سرلک که سابقه حضور 5ساله را در سپاهان داشت، از انگیزه بالایی برای نمایش فنی خود مقابل این تیم برخوردار بود اما اسیر بازی خشن و جنگ‌های فیزیکی شد.
احسان پهلوان نیز دیگر هدف اصلی این بازی از نظر برخورد فیزیکی محسوب می‌شد. هافبک طراح پرسپولیس که هنوز نتوانسته انتظارات را در جمع سرخپوشان برآورده کند، چند بار عزم دروازه حریف کرد اما خیلی زود با تکلی خشن و خطایی فنی برای ادامه مسیر متوقف شد. علی شجاعی نیز دو صحنه جنجالی این بازی در برخوردهای فیزیکی را به خود اختصاص داد و البته می‌توان گفت استارت اکشن‌ها نیز روی او اتفاق افتاد. در همان ثانیه‌های ابتدایی بازی که در برخورد با حریف با آسیب لب و دندان مواجه شد تا این صحنه که در مهار دانیال اسماعیلی فر دچار اشتباه شد و بدون هیچ برخوردی نقش بر زمین شد تا کتفش تا پایان بازی با آسیب مواجه باشد و بازی را به این شکل پایان رساند.
شاید هیچکس به اندازه سروش در بازی مورد خطا قرار نگرفت. هافبک تکنیکی سابق پرسپولیس با پیراهن سپاهان چندان با استقبال گرم سرخ‌ها مواجه نشد و مچ او بارها مورد اصابت ضربات پرسپولیسی‌ها بود تا اینچنین نقش بر زمین باشد. برخورد کمال کامیابی‌نیا و کی‌روش استنلی هم که به کرات در این بازی تکرار شد. کامیابی‌نیا که نزدیک به یک سوم دفاعی تیمش مامور اخلال در حملات حریف بود، کار سختی را مقابل مهاجم تنومند و برزیلی حریف به پایان رساند اما در نهایت این کی‌روش استنلی بود که بنا به گفته کادرفنی سپاهان به دلیل اسپاسم ناحیه کمر مجبور به ترک زمین شد.
سروش رفیعی در بیشتر درگیری‌ها یک طرف ماجرا بود؛ یا روی او خطا صورت گرفته بود یا خودش مرتکب خطا شده و البته گاهی هم برای دلجویی از حریف و جلوگیری از ایجاد تنش وارد ماجرا می‌شد. با این حال این خطای او روی کمال کامیابی‌نیا با یک کارت زرد از سوی خورشیدی برای او به پایان رسید.
یک جنگ بزرگ در محوطه جریمه سپاهان برای تصاحب توپ؛ اشکان خورشیدی در این صحنه به سود سپاهان در سوت خود دمید و مدعی شد که سیدجلال حسینی روی نیازمند مرتکب خطا شده اما یحیی از فاصله پنجاه متری با فریاد خود مدعی بود که این مدافع زردپوش بوده که باعث برهم خوردن تعادل گلر تیمش شده و موقعیت از پرسپولیس گرفته شد. با این حال این برخوردها و واژگونی به طور کامل نمایانگر آنچه که در این بازی گذشت بود. یک جنگ فیزیکی تمام عیار برای ندادن کوچیکترین فرصت به حریف.
علی شجاعی در فرصتی که برای بازگشت به ترکیب اصلی یافته بود، کم مرتکب خطا مقابل حریف نشد. مدافع چپ پای پرسپولیس در این جدال که کاملا دوری از ترکیب اصلی روی کیفیت او تاثیرگذار نشان می‌داد و بیشتر دقایق را با استرس بالا دنبال می‌کرد برای متوقف کردن حریف چندین بار مرتکب خطا شد تا او نیز در جمع جنگنده‌های این بازی حاضر شود.
وحید امیری که تلاش زیادی است بار سنگین خط حمله پرسپولیس را به سرانجام برساند، بارها در اطراف محوطه جریمه مورد هدف مدافعان زردپوش قرار گرفت. در نهایت اما دوئل بزن بهادرهای یحیی و محرم با تساوی بدون گل و تقسیم امتیاز در آزادی به پایان رسید. دیداری که در آن 41 خطا از سوی دو تیم به ثبت رسید.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: پرسپولیس سپاهان مرتکب خطا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۸۷۹۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مادری که عمرش را پای معلم شدن دختر ناشنوایش گذاشته است
ایسنا/آذربایجان شرقی مانند تمام مادران ایرانی با اصالت و وقار بر روی صندلی نشسته و از آن روزهای نه چندان دور می‌گوید، از روزگاری که امکانات در شهرستان به قدری کم بود که او مجبور بود سوسن را برای ادامه تحصیل به تهران بفرستد و قطار، آخر هر هفته چشم به راه او بود تا مادر را برای دیدن فرزند به تهران ببرد.
تا مقصد چشم به راه بود و دل نگران سوسن، اما حسی از درون، این اطمینان را به او می داد که آنها می‌توانند از پس این همه سختی بربیایند. پشت معلم ناشنوای مدرسه استثنائی شهرستان میانه، مادری با اراده پولادین و فداکار است که الان گرد سپیدی بر موهایش نشسته و با لبخندی از سر رضایت، دخترش را در لباس حرفه مقدس معلمی به تماشا نشسته است.
خانم شهین سرچمی، هر چند خود معلمی نیست که بر سر کلاس درس تدریس کند؛ اما از این جهت به سوژه خبری گزارش ما تبدیل شده است که مادری را در حق سوسن، تمام کرده و درسی از جنس ایثار داده تا دخترش بتواند امروز در مدرسه استثنائی ایثار میانه، تدریس کند، مدرسه‌ای که سوسن، زمانی پشت نیمکت‌هایش نشسته و درس خوانده بود، امروز محل کار او است.
خانم سرچمی از امکانات محدود آن زمان می‌گوید که سبب شده تا سوسن نتواند بیشتر از کلاس پنجم درس بخواند و مادر بعد از آن، تصمیم گرفته تا به هر زحمتی که شده دختر ناشنوایش را به مدرسه‌ای شبانه روزی در تهران بفرستد و رنج دوری را به جان بخرد، او می‌گوید: هر هفته دست پر و با چیزهایی که لازم داشت و خریده بودم، به دیدنش می‌رفتم و در کنارش بودم، صبح سوار قطار می‌شدم و می‌رفتم تا احساس تنهایی نکند و عصر به میانه برمی‌گشتم. در تمامی جلسات شرکت می‌کردم تا با کمک هم جلو برویم.
نباید در برابر ناشنوایی زانو می‌زدیم، نترسیدم، حتی یک لحظه هم به ذهنم خطور نکرد که سوسن از بقیه بچه‌ها چیزی کم دارد و از ته قلبم باور داشتم که معلولیت و نشنیدن، دلیلی بر محدودیت نیست و دختر من هم می‌تواند مثل بچه‌های دیگر موفق شود و هر کاری که آنها انجام می‌دهند را انجام دهد.
در ادامه سوسن رضالو روی صندلی مصاحبه می‌نشیند و حرف می‌زند و با لب‌خوانی و کمی دقت تا حدودی متوجه صحبت‌هایش می‌شویم، اما همکارش حرف‌هایش را به طور کامل ترجمه می‌کند و می‌گوید: به شغلش خیلی علاقه‌مند است و از اینکه توانسته به اینجا برسد، احساس خوشحالی می‌کند. او هم مانند اغلب معلمان دیگر به ویژه در مقطع ابتدائی، اهل نشستن و در جا زدن نیست و تمام ساعت درسی را سر پا در ایستاده و در حال تدریس مفهوم ضرب و رفع اشکال از دانش‌آموزان است.
شاید تصادفی نیست که دانش‌آموز دیروز با مادری فداکار و پشتکاری مثال‌زدنی، امروز در مدرسه‌ای تدریس می‌کند که ویژه دانش‌آموزان استثنائی بوده و به نام مدرسه "ایثار" نامگذاری شده است و شاید این اولین باری باشد که عنوان یک مدرسه با جنس کار یک معلم انقدر به هم بیایند.
همکاران خانم رضالو از او و محاسن اخلاقی و دوستی صمیمانه او با بچه‌ها می‌گویند: این همکارمان نه تنها معلم که دوست و مشاور بچه‌هه هم بوده و بسیار با مسئولیت و وظیفه‌شناس است.
آقای نجفی، مدیر مدرسه استثنائی ایثار میانه هم با ابراز رضایت از خانم رضالو در طول ۲۰ سال خدمتش در مدرسه می‌گوید: پشتکار و اراده ایشان، زبانزد است و خانم رضالو الگوی خوبی برای کسانی است که با برخی نقص‌ها زندگی می‌کنند و آن را محدودیت می‌شمارند.
در ادامه دانش‌آموزان نیز از تلاش‌ها و زحمات خانم سوسن رضالو قدردانی می‌کنند؛ خانم رضالو علاوه بر تدریس، دیوارهای مدرسه و سالن و کلاس‌ها را نیز با طرح‌هایی جالب و کودکانه رنگ‌آمیزی کرده و جذابیت دو چندانی به محیط مدرسه بخشیده است که از همان بدو ورود به حیاط مدرسه توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند و جمله‌ای بر سر در مدرسه نوشته شده است که می‌تواند حسن ختام گزارش و جمله‌ای انگیزه‌بخش به تمام کسانی باشد که با معلولیت زندگی می‌کنند: معلولیت، ناتوانی نیست.
انتهای پیام
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد